Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję
“Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję”
Mateusz Pakuła
Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie i Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach
Jeśli choć raz wyliście z bezsilności, lekarz zwracał się do Was w trzeciej osobie, a ksiądz powtarzał Wam, że cierpienie uszlachetnia, nie możecie przegapić tego spektaklu!
„Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” to adaptacja głośnej książki Mateusza Pakuły, dramatopisarza, dramaturga i reżysera teatralnego. To osobista opowieść o procesie umierania jego ojca, który chorował na raka trzustki, ale też historia bezradności i wściekłości na instytucje państwa, służbę zdrowia i Kościół, które zadają chorym dodatkowe cierpienia. „Współumieranie”, o którym napisał Mateusz Pakuła, nie jest jednostkowym doświadczeniem. Z bezradnością, wściekłością i gniewem mierzą się tysiące ludzi w całej Polsce, którzy nie mogą decydować o własnym losie, a ich bliskim ogranicza się prawa. To krzyk o eutanazję w chwilach przekraczania granic cierpienia. Ale myli się ten, kto myśli, że zobaczy na scenie smutną opowieść, bo w spektaklu nie zabraknie groteski i komizmu, tak bliskich wszystkim spektaklom Pakuły.
Na scenie zobaczymy Jana Jurkowskiego, znanego ze spektaklu „Lem vs. P. K. Dick”, a szerzej z Grupy Filmowej Darwin, Andrzeja Platę, Wojciecha Niemczyka, Szymona Mysłakowskiego oraz Marcina Pakułę, brata autora książki i reżysera, do którego będzie należało ostatnie słowo.
Zdjęcie ze spektaklu "Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję" - reż. Mateusz Pakuła - Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie i Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach
“Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” – reż. Mateusz Pakuła – Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie i Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach / fot. Klaudyna Schubert
Występują:
Andrzej Plata, Wojciech Niemczyk, Jan Jurkowski, Szymon Mysłakowski, Marcin Pakuła
Twórcy:
Adaptacja i reżyseria: Mateusz Pakuła
Scenografia i kostiumy: Justyna Elminowska
Muzyka: Zuzanna Skolias-Pakuła, Antonis Skolias, Marcin Pakuła
Partie wokalne: Zuzanna Skolias-Pakuła
Reżyseria światła: Paulina Góral
Asystent reżyserki światła: Maciej Kaszyński
Wideo: Olga Balowska
Inspicjentka: Katarzyna Białooka
Momo albo osobliwa historia o złodziejach czasu i dziewczynce, która odzyskała dla ludzi skradziony im czas
pozycji w koszyku
suma:
Czas sesji upłynął. Aby dokonać zakupu biletów należy je ponownie dodać do koszyka.